Hoe gaat het? Vanzelf antwoord je: 'goed'. Ook bij verdriet. Je wilt je 'goed' voelen of denkt dat de ander niet op jouw verhaal zit te wachten. Je voelt je moe, alleen en onbegrepen. Dit kan anders!

Misschien heb je het idee dat restorative yoga vooral goed is bij burnout of herstel van ziekte. Maar wat als deze yogavorm voor bijna iedereen waardevol is?

Deze week kreeg ik een mooi inzicht over verwachtingen in relatie tot je yogales. Dat verwachtingsvol zijn je niet verder helpt. En: hoe jouw eigen aandeel in je les pakken je zóveel meer oplevert.

Holistic pulsing: een massagetechniek, of beter gezegd: een lichaamsgerichte helingsmethode die je dichter bij jezelf brengt, dichterbij je ziel brengt. Deze techniek nodigt uit om meer mee te doen!

Als je in je leven in cirkeltjes ronddraait en vastloopt, zoek je misschien hulp. Een coach of therapeut. Maar wat wat wil je daarin vinden? Ik geef je mijn mening over wat je écht helpt.

Coaching met minder praten en meer voelen. Minder doen, meer zijn.

Mijn ervaring met de vlindermassage. Hoe zachtheid ruimte maakt voor hartopening, diep voelen en transformatie.

De emotie gespannen kwam ik tegen bij het voorbereiden van een privéles restorative yoga. Vera Helleman schrijft hierover iets wat me opviel: Gespannen is een milde vorm van angst.

Vroeger. Vroeger dacht ik dat het nodig was om altijd sterk te zijn. Tegenwoordig voel ik hoe ik kan ontspannen en juist dán op mijn krachtigst ben. Oftewel: ik hoef niet te kiezen ;-) En jij...?

Hoe is jouw relatie met je lichaam? Voelt het als een veilige bedding voor je ziel? Zoek je hierbij ondersteuning, dan kan Holistic pulsing je helpen. Deze massagetechniek is nieuw in mijn aanbod!

Je hart openen. Je verbinden met de ander. Het klinkt zo eenvoudig, maar kan zo lastig voelen. Ik schreef over mijn hartereis.

Ik zag pas ergens de slogan 'Probeer onze nieuwe gemakbox'. Geen idee waarover het ging, maar de zin triggerde mij. Want moeten gemak en comfort wel op nummer 1 staan?

"Sinds ik bij jou kom is er iets veranderd in mijn leven". Dit soort uitspraken nam ik meestal niet echt serieus, althans in de zin dat dit door mij zou komen. Nu weet ik dat dit wel zo is.

Ineens viel ik stil. Mijn lichaam riep om actie. Zachte actie. Het vrouwelijke in mij vroeg om aandacht.

Een overgang van weerstand, angst, spanning en verdriet naar lef om te openen, los te laten, te ontspannen, blijheid en speelsheid.

"Je mag ontspannen. Achterover leunen." Wat? Dat is toch hartstikke lui? Een post over een inzicht dat zich in enkele dagen 3 keer aan mij liet zien en voelen.

10 minuten in de plank. Moet dat nou? Een blog over de ware aard van yoga, gezien door mijn ogen van dit moment.

Om 5 uur opstaan. Waarom zou je dat in hemelsnaam doen? Ik zag niet in waarom ik dat zou doen. En toch sta ik nu vroeg op. Een blog over hoe dit kwam en wat het me oplevert.

De psoas kan een rol spelen bij klachten van de rug, darmen of ademhaling. Maar deze spier is niet het probleem. Hoe zit het dan wel?